(geïnspireerd door de boeken van Clarissa Pinkola Estés)
De Gezegende Moeder,
zij die ik gevraagd heb om mee te kijken.
Ik heb het nodig dat iemand meekijkt
naar de tweestrijd, het verdriet, de boosheid…
een stille getuige.
Ik vraag verder niets en zij vraagt niets.
Ik kan erop vertrouwen HOE zij meekijkt,
met mildheid en zachtheid.
Het is volkomen veilig.
Met haar aanwezigheid gaat er niets verloren,
blijft alles in herinnering
en kan er worden losgelaten.
Het is een feest van eigenheid.